معرفی چای و دمنوش

امروزه شرکت های زیادی اقدام به تولید کپسول های ماچا کرده اند و آن را به عنوان داروی 

لاغری عرضه میدارند. آنها مدعی هستند که این کپسول ها از پودر خالص ماچا پر شده اند و عاری از هرگونه مواد نگه دارنده و افزودنی هستند. میزان مصرف این کپسول ها با توجه به مقدار چای ماچا موجود در آنها متفاوت است.

کپسول ماچا از این جهت در عرصه ی تولید قرار گرفت که مصرف آن راحت تر و سریعتر است. در صورت مصرف کپسول ماچا، برای هربار مصرف نیازی به فرآوری آن ندارید و تنها با یک لیوان آب ماچای روزانه ی خود را مصرف نموده اید. از طرفی این کپسول ها مورد استقبال کسانی که طعم چای سبز را دوست ندارند نیز قرار گرفته است.

با افزایش مخاطبان چای سبز ماچا این پودر جادویی سبز رنگ علاوه بر کپسول خوراکی به صورت کپسول های نسپرسو Nespresso نیز در بازار جهانی موجود است. اما آیا فواید 

چای ماچا در قالب کپسول ماچا نیز موثر است؟ آیا شرکت های تولید کننده ی این کپسول ها بر ادعای خود ثابت قدم هستند و کپسول های هیدروکسی پروپیل متیل سلو را با ماچای خالص پر میکنند؟ آیا واقعا هیچ مواد نگه دارنده و افزودنی به آن اضافه نمیکنند؟ این ها همه شبهاتی است که برای مصرف کپسول ماچا آن هم به عنوان داروی لاغری در ذهن نقش میبندد. از طرفی بسیاری از سود جویان، قرص ها و کپسول های پر شده با عصاره ی چای سبز را به عنوان کپسول ماچا ارائه میکنند. که تمیز دادن این دو نوع محصول برای مصرف کنندگان ناممکن است چراکه شما به عنوان مصرف کننده ی کپسول هیچ طعمی را نخواهید چشید و تنها شاهد لاغری خود خواهید بود که برای شما بسیار هم خوشایند است. اما آیا میدانید اگر به جای کپسول 

ماچا در حال مصرف کپسول عصاره ی چای سبز باشید چه مشکلاتی پیش روی شما خواهد بود؟

اگر قصد 

خرید ماچا (کپسول ماچا) را دارید، بسیاری از سود جویان، قرص ها و کپسول های پر شده با عصاره ی چای سبز را به عنوان کپسول ماچا ارائه میکنند.

مقایسه ی کپسول ماچا و کپسول عصاره ی چای سبز

چای سبز ماچا و عصاره ی چای سبز مزایای سلامتی مشابه بسیاری دارند از جمله کاهش وزن و کم شدن اشتها؛ که برای مخاطبان آنها بسیار حائز اهمیت است. قرص های گیاهی چای سبز که شامل عصاره چای سبز هستند با مشکلات مربوط به کبد و کلیه ارتباط مستقیم دارند و اغلب حاوی پرکننده ها و مهار کننده های اشتها هستند که می توانند باعث آسیب درازمدت شوند.

جمع بندی

اگر چه قرص های چای سبز بسیاری در بازار رایج هستند، اما تعداد انگشت شماری از مارک های موجود ، کپسول های پودری ماچا matcha را ارائه می دهند. و شما به عنوان مصرف کننده قادر نخواهید بود که کپسول چای سبز ماچا را از کپسول های عصاره ی چای سبز تشخیص دهید و ممکن است در اثر مصرف کپسول اشتباه دچار مشکلات کبدی و کلیه شوید. از این رو مصرف کپسول های چای سبز ماچا را به شما توصیه نخواهیم کرد و به شما پیشنهاد میکنیم که کمی از وقت خود را برای آماده کردن چای سبز ماچا به صورت سنتی، خرج کنید و آن را به سالم ترین و مطمئن ترین شکل مصرف نمایید و علاوه بر لذت آماده کردن یک 

دمنوش سلامتی، لذت تناسب اندام را هم تجربه کنید.

چای Rooibos یک نوشیدنی سالم و خوشمزه است. رویبوس کافئین ندارد و میزان تانن آن کم و میزان 

آنتی اکسیدان بسیار بالایی دارد از این رو 

چای رویبوس برای سلامتی بسیار مفید است که برای اطلاع از آن میتوانید به مقاله ی 

چای رویبوس چیست؟ مراجعه کنید.

اما همانطور که میدانید مصرف روزانه ی هر نوع نوشیدنی و در کل هر چیزی که به طور روزانه و مقدار زیاد میل شود ممکن است عوارض یا اثرات منفی روی بدن داشته باشد. ما در اینجا میخواهیم درباره عوارض چای رویبوس، این 

نوشیدنی کمیاب و نادر صحبت کنیم.

عوارض چای رویبوس

به طور کلی نوشیدن چای رویبوس بسیار مفید بوده و این نوشیدنی خوش رنگ برای سلامتی شما کارآمد خواهد بود اما باید با اثرات جانبی احتمالی این 

دمنوش کمیاب هم آشنا شوید.

افزایش آنزیم های کبد

یک مورد مطالعه روی کسانی که به طور روزانه مقدار زیادی از چای رویبوس استفاده میکردند نشان داد افزایش آنزیم های کبدی با مصرف روزانه ی این دمنوش ارتباط مستقیم دارد. که افزایش این آنزیم ها اغلب نشانگر مشکلات کبدی هستند.

افزایش هورمون استروژن

ترکیبات خاصی در دمنوش رویبوس وجود دارد که میتواند تولید هورمون های نه، استروژن را تحریک کند. و این یکی دیگر از عوارض چای رویبوس است که برای افرادی با شرایط حساس به هورمون، ممنوعیت مصرف ایجاد میکند. برخی منابع معتقدند کسانی که در شرایط هورمونی نامناسب هستند مانند افراد مستعد سرطان بهتر است از این دمنوش استفاده نکنند.

اختلال با داروهای شیمی درمانی

از طرفی به دلیل بالا بودن میزان آنتی اکسیدان در چای رویبوس، کسانی که در مرحله ی شیمی درمانی به سر میبرند باید با م پزشک معالج خود به مصرف این دمنوش بپردازند چرا که ترکیب شدن آنتی اکسیدان های رویبوس با داروهای شیمی درمانی ممکن است اثر سوء داشته باشد و یکی از عوارض چای رویبوس محسوب میشود.

تنگی نفس

این چای برای افرادی که مستعد آلرژی هستند توصیه نمیشود. از عوارض چای رویبوس میتوان به ایجاد آلرژی و در ادامه ی آن، مشکل تنفس، خارش پوست، تنگی نفس، سستی و سفتی سینه اشاره کرد.

عوارض جانبی ممکن برای نوزادان

با این وجود که نوشیدن چای رویبوس برای مادران شیرده و باردار بسیار مفید است، اما برای آن دسته از مادران که از مکمل های دارویی استفاده میکنند توصیه نمیشود. چرا که ممکن است این اختلال برای کودک مضر باشد.

رویبوس تازه می تواند سمی باشد

چای Rooibos تازه یا خام ممکن است با باکتری ها و سالمونلا آلوده باشد، بنابراین مطمئن شوید که بهترین نوع از این نوشیدنی را مصرف کنید.

گفتنی است این دمنوش گیاهی نادر به طور کلی برای سلامت انسان بسیار سودمند است و اثرات جانبی ذکر شده اغلب روی نمونه های آزمایشگاهی رویت شده است.

در این مقاله 

چای مارکت نگاهی دارد به انواع چای که می‌توان آن‌ها را از طریق سفارش اینترنتی چای در بیش تر نقاط جهان، تهیه کرد.

ژل ملکه زنبور عسل یا 

ژل رویال دارای مواد غذایی متنوع و در نوع خود، بی‌نظیر است. برای کم کردن استرس، اضطراب، التهاب و میزان کلسترول مفید است.

ناراحتی‌های قلبی و زخم‌های پوست را بهبود می‌بخشد و موجب جوان شدن پوست و تأخیر بروز پیری می‌شود. کاهش دهنده‌ی فشار خون و تنظیم‌کننده‌ی قند خون و تقویت‌کننده‌ی عملکرد مغز است.

موجب مصونیت بدن در مقابل ویروس‌ها و باکتری‌ها شده و عوارض یائسگی خانم‌ها را کاهش می‌دهد.

رطوبت چشم را می‌افزاید و عوارض درمان سرطان از جمله شیمی درمانی را کم می‌کند.

برای تقویت قدرت بارداری خانم‌ها و آقایان مؤثر است و در کودکان باعث تقویت سیستم ایمنی بدن، افزایش قد و تقویت حافظه می‌شود.

افرادی که دارای آلرژی و حساسیت‌های مختلف هستند باید برای مصرف ژل رویال با پزشک م کنند.

گرده گل خواص بسیار متنوع و باورنکردنی دارد که در این مقاله اکثر آن‌ها به همراهِ طریقه‌ی صحیح مصرف و نگهداریِ گرده گل توضیح داده شده است. با 

چای مارکت همراه باشید.

گرده گل چیست؟

یک کندو دارای سه قسمت لارو تخم، گرده گل و 

عسل طبیعی است. گرده گل در پاهای عقب زنبور عسل به داخل کندو حمل می‌شود و زنبورداران برای جمع‌آوری آن از وسیله‌ی چوبی یا پلاستیکی به نام تله‌ی گرده گیر استفاده می‌کنند.

این وسیله را که دارای سوراخ‌های زیادی است و یک زنبور عسل به سختی می‌تواند از آن عبور کند؛ جلوی سوراخ ورودی کندو می‌گذارند.

هنگام عبور زنبور عسل از سوراخ، آن گرده‌ها از پاهای عقب وی جدا می‌شوند. زنبورداران گرده‌ها را جمع‌آوری و در دستگاهی خاص فرآوری می‌کنند.

شکل گرده گل شبیه به سویا ولی از آن نمناک‌تر است. به این ماده نان زنبور عسل هم گفته می‌شود.

فواید عمومی گرده گل

ویتامین‌ها و پروتئین های این ماده از گوشت و گوشت ماهی نیز بیشتر است!

بنا به قولی، گرده گل حاوی 96 عنصر مفید و دارای ویتامین‌های A ،B ،B3 ،E و انواع آنتی‌اکسیدان‌ها است. میزان این ویتامین‌ها بسته به گیاهان منشأ گرده گل می‌توانند متفاوت باشند.

این ماده در عین حال که دارای انرژی زیاد است؛ ماده‌ای با کالری کم محسوب می‌شود و از این نظر در زمینه‌ی لاغری و چربی سوزی نیز بسیار مفید است و مورد مصرف قرار می‌گیرد.

اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر توضیح دهیم این ماده دارای عناصر در پی آمده است:

• 55 درصد کربوهیدرات
• 35 درصد پروتئین
• 3 درصد مواد معدنی و ویتامین
• 2 درصد اسیدهای چرب
• 5 درصد عناصر دیگر

این ماده برای درمان ورم پرستات، کم خونی، آلرژی، افسردگی، تقویت جسمی و بدن‌سازی، لاغری، تقویت حافظه، تقویت سلول‌های مغزی، تقویت قدرت باروری و شیردهی خانم‌ها و باروری آقایان، تقویت نیروی جنسی، تقویت استخوان و پوست، تقویت حافظه، تقویت کلیه و مثانه و برطرف کردن کمبود آهن، روی و مس بدن مفید است.

انواع گرده گل

کارتنوئید» ها (Carotenoid) یا همان رنگدانه‌ها باعث بروز رنگ‌های مختلف در این ماده می‌شوند.

رنگِ گرده می‌تواند اطلاعات مفیدی در مورد منشأ گیاهی آن در اختیار شما قرار بدهد. برخی از این موارد عبارتند از:

• گرده نارنجی: مرکبات
• سیاه: شقایق
• کرمی: ختمی
• زرد: تربچه
• بنفش و قهوه‌ای ِ سوخته: نامشخص.

تاریخچه دمنوش بلوبری

تاریخچه گیاه بلوبری به امریکا جنوبی بر میگردد. قرن‌ها سرخ پوستان از این گیاه استفاده دارویی میکردند. آن‌ها عقیده داشتند بلوبری گیاهی است که روح بزرگ» برای کودکان مریض فرستاده است. آن­ها گونه ­های مختلف بلوبری را کشت میکردند و گونه ­های مختلفی از آن با پیوند زدن گیاهان دیگر به آن، به وجود آوردند. به هر حال بلوبری یکی از قدیمی­ترین و کهن‌­ترین گیاهان کره زمین است. امروزه بلوبری به شکل های مختلف در غذاها و نوشیدنی های مختلف استفاده میشود.

دمنوش بلوبری با استفاده از برگ گیاه بلوبری تهیه میشود. طعم آن کمی گس است. اغلب برای شیرین ­تر کردن و دادن طعم میوه ­ای به آن از بلوبری خشک شده به همراه برگ ها استفاده میشود که طعم دمنوش بلوبری را مطبوعتر کرده و رنگ 

نوشیدنی را به بنفش تیره تغییر میدهد. دمنوش بلوبری گاهی ترکیبی از چند گیاه و یا حتی میوه را نیز شامل میشود. برخی این 

دمنوش را به عنوان کوکتل سرد مینوشند و برخی آن را با عنوان آیس 

بلوبری تی (Ice Blueberry Tea) با یخ سرو میکنند. دمنوش بلوبری خواص زیادی برای سلامتی و درمان بیماری‌ها دارد که بر اساس گیاهان و میوه­ های دیگری که با آن مخلوط هستند، گاهی این خواص تشدید می‌شوند.

خواص دمنوش بلوبری

بلوبری، پادشاه آنتی اکسیدان ها

در تحقیقات بسیاری اثبات شده است که برگهای بلوبری همچنین خود بلوبری حاوی مقدار زیادی 

آنتی اکسیدان هستند. آنتی اکسیدانهای اصلی در بلوبری متعلق به یک خانواده از آنتی اکسیدانهای پلی فنول به نام فلاونوئیدها هستند. به نظر می رسد یکی از گروه های فلاونوئیدها به ویژه آنتوسیانین ها بیشترین تأثیر در سلامت بدن در میان انواع دیگر شامل میشوند. همچنین تحقیقات نشان داده اند که مصرف دمنوش بلوبری میتواند باعث بهبود علائم فیزیولوژیکی بیماری های عصبی مانند کاهش عملکرد مغز یا اختلالات روانی بشود. 

آنتی اکسیدان­ ها بدن شما را از رادیکال های آزاد ،که مولکول های بی ثباتی هستند که می توانند به سلول های شما آسیب برسانند محافظت میکنند. رادیکالهای آزاد می توانند باعث ­پیری و بیماری هایی مانند سرطان شوند. آنتی اکسیدان ها با حفاظت از سلول های مغزی از ابتلا به بیماری های شناختی مانند آایمر نیز جلو گیری میکنند.

آنتی اکسیدان های موجود در دمنوش بلوبری بدن شما را از رادیکال های آزاد ،که مولکول های بی ثباتی هستند که می توانند به سلول های شما آسیب برسانند محافظت میکنند.

بلوبری کم کالری، اما سرشار از مواد مغذی

100 گرم بلوبری شامل 4 گرم فیبر، 24 درصد ویتامین C ، 36 درصد ویتامین K، 25 درصد منگنز و مقدار کمی مواد مغزی دیگر است و تنها 15 گرم کالری دارد. بنابرین بلوبری و فراورده های آن را میتوان یک نوشیدنی رژیمی به حساب آورد که در حالی که مقدار زیادی ویتامین و مواد مغذی مورد نیاز بدن ما را تامین میکند، مقدار خیلی کمی کالری را شامل میشود.

دمنوش بلوبری کم کالری و در عین حال بسیار مغذی است.

بلوبری و کاهش آسیب DNA

آسیب DNA اکسیداتیو بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی روزمره است. گفته شده است ده ها هزار بار در روز در هر سلول بدن شما رخ می دهد این آسیب رخ میدهد. با این که یک نوع آسیب به DNA است هما چیز کاملا مضری نیست. آسیب DNA یکی از دلایل رشد ماست. اما، همچنین نقش مهمی در توسعه بیماری‌هایی مانند سرطان دارد. از آنجا که بلوبری دارای آنتی اکسیدان های بالایی است، آنها می توانند برخی از رادیکال های آزاد را که DNA شما را آسیب می رساند، خنثی کنند. در یک مطالعه، 168 نفر روزانه به میزان 34 اونس (1 لیتر) آب بلوبری و آب سیب مخلوط کردند. پس از چهار هفته، آسیب اکسیداتیو DNA به علت رادیکالهای آزاد 20٪ کاهش یافت. این پژوهش و سایر مطالعات دیگر نشان داده‌اند که مصرف بلوبری باعث جلوگیری از پیری زودرس و حفاظت از بدن در مقابل سرطان میشود.

دمنوش بلوبری باعث کاهش آسیب پذیری بدن در مقابل پیری و امراض خاص میشود.

چای پادارکو و به قول برخی دیگر، چای پادارگو خواص بسیار شفابخش و نوعی طرز تهیه دارد که در مقاله‌ی حاضر توضیح داده شده است. با 

چای مارکت همراه باشید.

چای پادارکو چیست؟

چای پادارکو (pau d’arco) از برگ و پوست تنه‌ی درختی به همین نام که بومیِ نواحیِ کارائیب، آمریکای جنوبی و بخصوص برزیل، آرژانتین و پاراگوئه است؛ به دست می‌آید.

درخت پادارکو دارای چوبی بسیار سخت و برگ‌هایی است که همیشه سبز می‌مانند.

گل‌های آن بنفش و صورتی رنگ هستند.

این درخت تا چند ده سال عمر می‌کند و چندین گونه دارد و تشخیص گونه‌ای که از آن چای پادارکو به دست می‌آید چندان ساده نیست.

استفاده از لایه‌ی درونیِ پوست تنه‌ی آن برای تولید این چای که مصارف درمانی دارد به کار می‌رود.

چای پادارکو در برزیل Iperoxo و در پاراگوئه و آرژانتین Lapacho Colorado نامیده می‌شود.

چای پادارکو یک چای صد درصد شفابخش است و مصرف آن از سابقه‌ای بسیار دور و دراز در بین اقوام آمریکای جنوبی از جمله قوم باستانیِ اینکا» (Inca) برخوردار بوده است.

متأسفانه درخت پادارکو جزو گیاهان در معرض خطرِ انقراض اعلام شده.

طرز نگهداری چای پادارکو

• چای پادارکو باید حتماً به دور از نور و در جای تاریک و خشک نگهداری شود.
• تماس با فات مختلف، خواص این چای را کاهش می‌دهد؛ پس بهتر است که چای پادارکو را در ظروف پیرکس، چینی یا شیشه‌ای نگهداری کنید و برای استفاده از آن قاشق چوبی به کار ببرید.

فواید و خواص چای پادارکو

با بررسی منابع مختلفِ داخلی و خارجی معمولاً به فهرستی بسیار طولانی از فواید چای پادارکو برمی‌خوریم. واقعیت این است که بخشی از این فواید در عمل ثابت شده ولی برای تمامی آن‌ها هنوز تحقیقات علمی به عمل نیامده.

با وجود فواید بسیار زیادی که برای این چای ذکر شده ما در این مقاله سعی می‌کنیم فهرستی تطبیقی از فواید تجربه‌ شده‌ترِ این چایِ پرخاصیت را ارائه کنیم و مهم‌تر از آن، با توضیح خواص عناصر آن بررسی‌مان علمی‌تر باشد؛ زیرا علم گیاه‌شناسی، خواص عناصر گیاهان را توضیح داده و تمامی آنچه در باره‌ی عناصر این گیاه خواهیم گفت از منابع مختلف علمی قابل راستی آزمایی هستند.

اما پیش از بررسی خواص عناصر این گیاه اجازه دهید ابتدا تعدادی از خاصیت‌های درمانی مشهورتر چای شفابخش پادارکو را ذکر کنیم:

• درمان بیماری قند خون
• درمان سرطان (در مورد میزان تأثیر آن بر سرطان اختلاف نظر وجود دارد)
• درمان رماتیسم
• درمان تومورهای مختلف
• ضد هر نوع باکتری و ویروس
• درمان انواع زخم و قارچ‌ها به‌طور استفاده‌ی موضعی از عصاره یا پوست آب‌پز این گیاه، از جمله درمان ویروس HPV که ویروس زگیل تناسلی است یا درمان قارچ ناخن پا
• آنتی‌بیوتیک قوی
• آرام‌کننده‌ی اعصاب
• ضد التهاب
• برطرف‌کننده‌ی سرفه‌های سیگار
• رفع گرفتگیِ سینوس‌ها
• ضد بیماریِ پارکینسون و لرزش سر و دست
• ضد اگزما و حساسیت‌های فصلی
• مفید برای کبد
• مفید برای پروستات
• مفید برای برطرف کردن ناراحتی کلیه
• می‌تواند از سرعت رَوند افزایش وزن بکاهد.

اصلی‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده‌ی این چای و خواص آن‌ها به شرح در پی آمده است:

لاپاکول (Lapachol): این ماده، کاهش‌دهنده‌ی سرعت رشد تومورهای گوناگون در بدن انسان و یک ضد قارچ قوی است. از آن به‌عنوان یک ضد سرطان نیز نام برده شده است.

آنتراکینون (Anthraquinone):این عنصر، درمانگر یبوست، ضد سرفه و مفید برای درمان سرطان است.

نفتوکینون (Naphthoquinone): ضد باکتری و ضد تومور است و منعقد کننده‌ی خون به شمار می‌رود. به‌سلامتی بافت‌ها و استخوان‌های بدن کمک می‌کند.

نکته‌هایی درباره‌ی طرز تهیه و میزان مصرف چای پادارکو

• در تهیه‌ی این چای از آب تصفیه‌شده و کاملاً تمیز استفاده کنید.
• هنگام جوش آوردن آب و نیز در زمان دم کشیدن چای پادارکو، از ظروف سرامیک و پیرکس استفاده کنید و ظرف فی به کار نبرید؛ زیرا گفته می‌شود که ف، از بین برنده‌ی خواص این گیاه است.
• هنگام آماده کردن آب جوش برای تهیه‌ی چای پادارکو از ماکروویو نیز نباید استفاده کرد.
• در اکثر منابع تأکید می‌شود که بهترین طرز مصرف چای پادارکو نوشیدن آن به‌طور ولرم است.
• بهترین روش در تهیه‌ی این 

  چای، جوش آوردن چای در ظرفی از جنس چینی است و برای هر یک لیتر آب، می‌توان یک قاشقِ غذاخوری چای پادارکو به کار برد.

• پس از ریختن چای در آبی که جوش آمده، شعله را به حداقل رسانده و درب ظرف را ببندید تا بخار چای، حتی‌المقدور از ظرف خارج نشود.
• مدت دم کشیدن کامل این چای تا زمانی باید ادامه داشته باشد که رنگ آن کاملاً قهوه‌ای رنگ شود. مدت زمان مورد نیاز برای دم کشیدن آن در منابع مختلف بین نیم تا یک ساعت ذکر شده است.
• پس از دم کشیدن، آن را از صافی رد کرده و مابقی پوسته‌ها یا برگ‌های چای را دور بریزید.
• در منابعی چند، در مورد مصرف این چای به‌طور روزانه و به مدت 90 روز در ساعتی معین تأکید بیشتری شده اما چون مصرف بیش از حد این چای می‌تواند باعث تهوع یا سرگیجه شود، توصیه می‌کنیم که مصرف آن را از مقدار کم شروع کرده و خودتان در عمل، متوجهِ میزان مناسب و متعادل برای بدنتان شوید؛ بخصوص که هیچ میزان مصرف مشخصی برای آن ذکر نشده.

در یکی از منابع خارجی حداکثر میزان مصرف آن یک و نیم گرم در روز ذکر شده است و گفته‌شده مصرف بیش از این مقدار موجب بروز حالت شبه مسمومیت شده و می‌تواند برای کبد و جگر سیاه انسان مضر باشد.

ضمن این‌که در مورد مصرف این چای توسط بیماران، م با پزشک نیز گوشزد شده.

اوقاتی که مصرف چای پادارکو در آن وقت، بیشتر توصیه شده؛ بعدازظهرها یا عصرها است.

عوارض چای پادارکو چیست؟

مشهورترین عوارض چای پادارکو، استفراغ، سرگیجه، اسهال، کم خونی و در مواردی خونریزی است.

خانم‌های باردار و نیز نوزادان از مصرف این نوع چای منع شده‌اند؛ هم‌چنین در مورد استفاده‌ی کودکان از چای پادارکو نیز م با پزشک توصیه می‌شود.

دقت کنید که اگر سرگرم مصرف هر نوع دارویی هستید حتماً پیش از مصرف این نوع چای با پزشک معالج خود م فرمایید، زیرا احتمال تداخل داروها با چای پادارکو و بروز عوارضی چند وجود دارد.

برخی از مشهورترین داروهایی که می‌توانند با چای پادارکو تداخل منفی داشته و ایجاد عوارض کنند؛ عبارتند از:

• آسپرین
• داروهای رقیق کننده‌ی خون
• وارفارین Warfarin
• کومادین Coumadin
• کلوپیدوگرل Clopidogrel
• داروهای ضد پلاکت Platelets

زعفران یا زرپران یک ادویه خوش عطر و فوق‌العاده خوش رنگ است که از گل زعفران با نام علمی Crocus Sativus تهیه میشود.

گل زعفران بیشتر در خاورمیانه و بخش کوچکی از اروپا رشد میکند و معمولا در ایران، هند و یونان و به تازگی در افغانستان کشت میشود.

این گل ظریف تنها در سه تا چهار هفته در فاصله ماه های مهر و آبان گل میدهد. گل زعفران کلاله هایی به رنگ قرمز تیره تولید میکند که با دقت زیاد و با دست چیده و سپس خشک میشوند. کلاله های خشک شده در واقع همان ادویه خوش رنگ و عطر زعفران است.

از زعفران در آشپزی برای رنگ و عطر دادن به غذا استفاده میشود، همچنین در صنعت پارچه برای رنگرزی نیز از آن استفاده میشود، جالب ست بدانید در صنعت عطر سازی هم از عطر خوش زعفران استفاده میشود.

مانند بسیاری از گیاهان و ادویه ها از زعفران نیز میتوان در تهیه 

چای استفاده نمود و اصطلاحا به آن چای زعفران میگویند.

امروزه بیشتر از زعفران برای مصارف آشپزی استفاده میشود. در برخی موارد از این ادویه به عنوان درمان های جایگزین نیز بهره میبرند.

در ادامه بیشتر با خواص و مضرات چای زعفران و همچنین طرز تهیه یک 

چای زعفران خوب آشنا میشویم.

تاریخچه زعفران

گل های زعفران حدود 20-30 سانتیمتر ارتفاع دارند. چیزی حدود 3 سال زمان میبرد تا بذر های زعفران گل بدهند. هر یک بذر زعفران حدود 3 تا 4 گل میدهد و هر گل سه کلاله زعفران دارد!!!

زعفران یکی از گرانترین ادویه های دنیا محسوب میشود، چرا که فرایند کاشت تا برداشت این محصول زمان بر است و همچنین فرایند برداشت این ادویه کاملا سنتی و دستی است و همچنین برای هر یک کیلو زعفران باید مقدار زیادی کلاله زعفران برداشت و خشک شود.

در نتیجه این ادویه از گرانترین ادویه های موجود در دنیاست.

تاریخچه زعفران بسیار قدیمی است و این گیاه خاص حدود 3500 سال قدمت دارد. در گذشته مردم برای درمان بسیاری از مشکلات جسمی خود از زعفران استفاده میکردند.

مشکلات ادرار، مشکلات قاعدگی، اختلالات چشم، درمان زخم، مشکلات گوارشی، غده ها و تومور ها، اختلالات روحی از جمله مشکلاتی بودند که مردم در گذشته با کمک زعفران آنها را بهبود میدادند.

خواص چای زعفران چیست؟

چای زعفران داروی ضد افسردگی طبیعی

اصطلاحا به زعفران نور خورشید هم میگویند، علت این نام گذاری رنگ قرمز و نارنجی آن نیست. بلکه این عقیده وجود دارد که زعفران میتواند خلق و خو را تقویت کند، البته ممکن است که از لحاظ علمی هم حقیقتی در پشت این ادعا وجود داشته باشد.

یکی از تحقیقات قدیمی در رابطه با مصرف چای زعفران در مجله ethnopharmacology مصرف این چای همانند مصرف داروی فلوکستین برای درمان افسردگی های خفیف تا متوسط را موثر دانست.

بررسی های به عمل آمده در مجله  Integrative Medicine نیز مصرف چای زعفران را روی افراد بالای 18 سال مطالعه نمود.  محققان این مجله دریافتند مصرف زعفران به بهبود علائم افسردگی کمک میکند.

ممکن است مصرف چای زعفران برای افرادی که مصرف داروهای ضد افسردگی را تحمل نمیکنند مفید باشد.

اما هیچ‌یک از تحقیقات صورت گرفته به طور قطع و یقین مصرف چای زعفران را برای درمان افسردگی از خفیف تا شدید را موثر نمیداند.

سلامت قلب

زعفران دارای مواد شیمیایی مختلفی است. برخی از این ترکیبات شیمیایی برای کاهش فشار خون مفید هستند و شرایط مناسب را برای حفاظت از قلب در برابر بیماری های قلبی را فراهم میکند.

تحقیقاتی که روی موش های آزمایشگاهی انجام شد مشخص کرد که مصرف زعفران موجب کاهش فشار خون میگردد. همچنین آزمایش انجام شده روی خرگوش ها از کاهش کلسترول و کاهش سطح تری گلیسیرید خون حکایت دارد.

بهبود سندروم پیش از قاعدگی (PMS)

سندروم پیش از قاعدگی گستره وسیعی از مشکلات را شامل میشود از نوسانات احساسی تا ناراحتی های فیزیکی و جسمی. بعضی از خانم ها بیشتر دچار این سندروم میشوند و برخی کمتر، برای افرادی که میخواهند بدون کمک دارو این مشکلات را مدیریت کنند مصرف چای زعفران یک انتخاب مناسب است.

بهبود حافظه

زعفران حاوی دو ترکیب شیمیایی Crocin و Crocetin است، محققان معتقدند این ترکیبات شیمیایی به بهبود یادگیری و قدرت حافظه کمک میکنند.

تحقیقات فیتوتراپی با استفاده از موش ها نشان داده که زعفران میتواند به مشکلات یادگیری و بهبود حافظه کمک کند.

این تحقیقات امیدوار کننده نشان میدهد که زعفران ممکن است بتواند برای بهبود بیماری هایی که بر عملکرد مغز تاثیر میگذارند، مانند آایمر و پارکینسون مفید باشد.

مضرات مصرف چای زعفران

مضرات مصرف چای زعفران در شرایطی که بیش از 3 بار در هفته و با دوز بالا مصرف شود بسیار جدی است.

مصرف زعفران برای بانوان باردار توصیه نمی‌شود چرا که مصرف آن منجر به انقباضات رحم و سقط جنین میشود، در نتیجه مصرف چای زعفران برای خانم های باردار توصیه نمی‌شود. مصرف بیش از حد زعفران به کلیه ها آسیب میزند، از دیگر مضرات مصرف بیش از حد چای زعفران میتوان به  سردرد، اسهال، گیجی، حساسیت های پوستی نیز اشاره کرد.

مصرف چای زعفران تا چند فنجان مناسب است؟

بهتر است در مصرف این چای حد اعتدال رعایت شود، اولا در زمان تهیه آن به غلظت چای توجه شود، مصرف بیش از نصف قاشق چای خوری به ازای هر نفر خطرناک است.

بهتر است در زمان مصرف این چای از دوز کمتر استفاده شود، مصرف کمتر از 3 فنجان چای زعفران در هفته مناسب است. به جای چای زعفران میتوان از 

دمنوش به و دمنوش سیب استفاده کرد که از لحاظ طعم به چای زعفران نزدیک هستند و برای قلب نیز مفیدند.

زعفران را از کجا بخریم؟

در زمان خرید زعفران حتما آن را از فروشندگان معتبر تولید کننده تهیه کنید. این ادویه گران قیمت بازار تقلبی وسیعی دارد و احتمال دارد انواع تقلبی آن با مواد دیگری ترکیب شوند و از خاصیت زعفران بکاهند و یا حتی برای سلامتی مضر باشند.

طرز تهیه چای زعفران

دم کردن زعفران با آب جوش و به تنهایی بسیار غلیظ و سنگین است و ممکن است طعم آن را تلخ و قوی کند.

بنابر این بهتر است برای تهیه چای زعفران آن را با گیاهان دیگر و یا چای مخلوط کنید.

چند ایده مناسب برای تهیه چای زعفران

شیر چای زعفران

• زمان آماده سازی 15 دقیقه
• مناسب برای 2 فنجان

مواد لازم

• شیر یا شیر نارگیل یا بادام: 1 و 2/1 لیوان
• آب: 1 لیوان

• چای رویبوس: 2 قاشق چای خوری (اختیاری)

• زعفران: نصف قاشق چای خوری
• هل: 3 عدد (اختیاری)
• شیرین کننده: 2 قاشق چای خوری عسل یا استویا برای طعم دهی.

طرز تهیه

1. آب و هل را در یک ظرف کوچک روی حرارت قرار دهید تا به جوش بیاید.( هل اختیاری است)
2. اجازه میدهیم تا دانه های هل 3 دقیقه بجوشد.
3. شعله را خاموش کنید و زعفران را به آب جوش اضافه نمایید و اجازه دهید 5 تا 8 دقیقه زعفران دم بکشد.
4. بقیه مواد را به مخلوط زعفران و آب اضافه کنید و مجدد شعله را روشن کنید و اجازه دهید تا شیر گرم شود و اما نگذارید بجوشد.
5. مخلوط چای را از صافی رد کنید و شیرین کننده مورد نظرتان را به آن اضافه نمایید.

چای سرد تابستانی زعفران (Saffron Iced Tea)

برای تهیه این سرد نوش تابستانی و خنک به چند ماده اولیه نیاز داریم، این نوشیدنی ریشه ایتالیایی دارد و برای پذیرایی یک عصر تابستانی انتخاب فوق العاده مناسبی هست.

• زمان آماده سازی 10 دقیقه
• مناسب برای 6 فنجان

مواد لازم

• چای رویبوس: 1 قاشق غذا خوری

• هلو: 1 عدد خرد شده
• ریحان: 5 برگ
• زعفران: 1 نیشگون (کمتر از نصف قاشق چای خوری)
• لیمو ترش تازه: 1 عدد
• شیرین کننده: 4 قاشق غذا خوری عسل، استویا، سکنجبین
• آب گرم: 3 لیوان
• آب سرد: 6 تا 8 لیوان

طرز تهیه

1. ظرف بزرگی بردارید و آب گرم، چای رویبوس و زعفران را در آن بریزید و اجازه دهید حدود 10 دقیقه با هم دم بکشند.
2. بعد از گذشت 10 دقیقه چای را از صافی رد کنید تا تفاله های چای رویبوس از آن جدا شوند. عسل را به مخلوط چای اضافه کنید و ترکیب کنید تا حل شود، سپس یک عدد لیمو ترش تازه را به سرد نوش اضافه کنید.
3. در یک پارچ بزرگ نصف هلو های خرد شده را به همراه برگ های ریحان بریزید و روی آن یخ اضافه کنید، سپس مخلوط چای سرد را به آن اضافه کنید. و سپس بقیه هلو های خرد شده را اضافه کنید و پارچ را با آب سرد و یخ اضافه پر کنید.
4. میتوانید همین الان با سرد نوش هلو و زعفران از میهمانان خود پذیرایی کنید و یا پارچ را حدود یک ساعت در یخچال قرار دهید تا طعم هلو، ریحان و زعفران با هم به خوبی ترکیب شوند.

این سرد نوش خوش عطر و رنگ جلوه بسیار زیبایی هم دارد و برای پذیرایی از میهمانان یک عصر تابستانی بسیار مناسب است.

زمانی که خواص انواع چای یا گیاهان و میوه های خوراکی را می خوانیم با واژه 

تانن بسیار برخورد می کنیم. تانن درواقع چیست؟ تانن همان ماده ای است که باعث می شود وقتی میوه های نرسیده را میخوریم در دهانمان احساس گسی کنیم. تانن به صورت بیولوژیکی در گیاهان وجود دارد تا از آن ها در مقابل آفات محافظت کند. با طعم تلخ و گسی که ایجاد می کند آفات را از گیاه دور نگاه می دارد. تانن ها (یا تانوئید) یک کلاس از مولکول های بیو مولکول پتانسیل و پلی فنولی هستند که به پروتئین ها و سایر ترکیبات ارگانیک مانند اسیدهای آمینه و آلکالوئید ها متصل شده و رسوب می کنند. تانن ها در مواد طبیعی و مواد آلی، از جمله برگ و چوب حضور دارند. تانن یک ماده شیمیایی زرد یا قهوه ای است که در فرایند ساخت چرم و رنگرزی نیز استفاده می شود.

خواص تانن چیست؟

تانن ها مانند کاتی ها خاصیت 

آنتی اکسیدان ها را دارند با این تفاوت که تانن باعث ایجاد رنگ تیره تر در گیاه نیز می شود. اما چیزی که برای ما مهم است خواص تانن ها برای بدن ماست.

تانن ها دارای ویژگی های مهم nutraceutical هستند و این به این معنی است که آنها مواد زیست فعال هستند که اگر در رژیم غذایی برای مدت طولانی در دسترس باشند قادر به تولید اثرات مفید در بدن هستند. این خصوصیات عمدت ادر مورد تانن های فشرده است که به ویژه در چای، انگور، جو، میوه های جنگلی و سورگوم فراوان هستند و البته گیاهانی که از آنها عصاره ها به طور معمول تولید میشود به عنوان شاه بلوط، quebracho، تارا، و دیگران.

جلوگیری از پیری

تانن ها مولکول هایی هستند که برای سلامتی انسان ها به دلیل خواص آنتی اکسیدانی مفید هستند. آنها با محافظت ازبافت ها در مقابل عمل رادیکال های آزاد به بدن کمک کرده و مانع از پیری می شوند.

ضد سرطان

آنها همچنین خواص ضد سرطان رانشان داده اند. آن ها تحت شرایط خاصی قادر به مهار رشد سلول های سرطانی هستند. در مطالعات متفاوتی به عنوان عوامل حفاظت کننده در دستگاه ادراری و سیستم قلبی عروقی و سیستم ایمنی مورد بررسی قرار گرفته اند.

تقویت پوست

تانن ها در لوازم آرایشی برای مراقبت از پوست و جلو گیری از پیری و مبارزه با ریزش مو مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که استفاده از داروهای دیگر از آن ها برای به حداکثر رساندن عملکرد جنسی استفاده می شود.

آرامبخش و ضد استرس

تانن ها اغلب به عنوان ضد اضطراب نیز مطرح می شوند، زیرا مطالعات حیوانی نشان می دهد که می توانند انرژی متابولیسم و هضم پروتئین را کاهش دهند.

مواد حاوی تانن

میوه ها

انار، توت، زغال اخته و توت فرنگی حاوی تانن هستند.

آجیل

فندق، گردو، و پانک شامل مقدار زیادی از تانن ها هستند. بادام دارای محتوای کمتری است.

گیاهان

گندم، قارچ، زیره، آویشن، وانیل و دارچین حاوی تانن هستند.

حبوبات

اکثر حبوبات حاوی تانن هستند. لوبیای قرمز حاوی مقدار بیشتری از تانن ها است. بادام زمینی بدون پوسته دارای محتوای تانن بسیار کم است. نخود (لوبیا گاربانزو) دارای مقدار کمتر تانن است.

تانن در چای

چای های کمتر اکسید شده مانند 

چای سبز می توانند بسیار تند و تلخ باشند. این امر به این دلیل است که حاوی مواد شیمیایی دیگر مانند کاتچین ها هستند که شباهت خاصی با 

تانن دارند، اما رنگ تیره ندارند. در رسانه های محبوب درباره تانن های موجود در چای، ادعاهای فراوانی وجود دارد. برخی از گسترده ترین این ادعاها عبارتند از:

چای حاوی اسید تانن است» این ادعا نادرست است. چای حاوی اسید تانن نیست. این اسطوره ناشی از سردرگمی میان تاننها (یک طبقه وسیعی از ترکیبات) و اسید تانیک، نوع خاصی از تانن است. چای حاوی تاننها به غیر از اسید تانن است.

تانن ها برای شما بد هستند» این ادعا نیز اشتباه است. همانطور که در ادامه توضیح داده می شود، تانن ها هر دو تاثیر مثبت و منفی بر سلامتی دارند و مانند بسیاری از مواد، در حالتی که کم مصرف شوند برای سلامت مفید هستند.

برای افرادی مایل به جلوگیری ازمصرف تانن به دلایل پزشکی هستند، گزینه های زیادی وجود دارد. 

چای سبز و

چای سفید و 

چای اولانگ های کم اکسیداسیون، تاننهای کمتری دارند، هرچند که در کاتچین ها غنی هستند.

به طوکر کلی، چای های غنی ازتانن ها تمایل دارند که راحت تر به دست آیند و ارزان تر از چای های کم تانن باشند. چای سیاه آسام، یکی از غنی ترین چای های سیاه است که حاوی تانن زیادی نیز هست.

در این مقاله 

چای مارکت نگاهی دارد به انواع چای که می‌توان آن‌ها را از طریق سفارش اینترنتی چای در بیش تر نقاط جهان، تهیه کرد.

نخست تذکر این نکته لازم است که چای در انواع رنگ‌ها و حالت‌ها وجود دارد، علت اصلی تفاوت رنگ انواع چای، در میزان اکسیداسیون آن‌ها است.

اکسیداسیون چای پس از جدا شدن برگ چای از ساقه‌ی چای آغاز می‌شود و میزان آن بستگی به نوع فرآوری به‌عمل‌آمده در مورد برگ چای دارد.

چای سفید (White Tea)

چای سفید از گلبرگ های تازه گیاه چای تولید میشود. چای سفید در نور طبیعی آفتاب خشک شده و اکسیده نشده اند. کم‌ترین میزان کافئین در 

چای سفید موجود است و مهم‌ترین مرکز کشت چای سفید در جهان، در استان فوجیان» چین قرار دارد. وقتی برای اولین بار چای سفید را بنوشید، تقریباً احساس خواهید کرد که بی‌مزه و شبیه به آب است ولی بعد از مدتی در دهان و نفستان احساس یک مزه‌ی شیرین ملایم خواهید کرد. انواع این چای از طریق 

سفارش اینترنتی چای نیز قابل تهیه است.

چای زرد (Yellow Tea)

چای زرد یک نوع چای کم‌تر شناخته‌شده و نسبت به برخی از انواع دیگر چای تا حدی گران‌قیمت‌تر است.

مراحل فرآوری برگ چای زرد شبیه به مراحل فرآوری برگ چای سیاه است با این تفاوت که پوشش دادن برگ‌های چای توسط قرار دادن آن‌ها در نوعی بسته‌بندی‌های خاص و گاهی همراه با بخار دادن، یکی از مراحل اضافی فرآوری این نوع از چای است. در حقیقت، عمل اکسیداسیون در این چای، بسیار آهسته‌تر صورت می‌گیرد و درنتیجه چای زرد دارای طعمی ملایم‌تر از چای سبز می‌شود.

تاریخچه چای در جهان را باید به شیوه‌ی تطبیقی بررسی کرد؛ زیرا خاستگاه‌های متفاوت و سرگذشت‌های چندگانه‌ای در مورد پیدایش و رواج کشت و مصرف چای در جهان وجود دارد که در آن‌ها گاهی مرزِ بین افسانه و واقعیت مشخص نیست. با بررسی اکثر منابع علمی و معتبر، می‌توان به جمع‌بندی نسبی در مورد تاریخچه چای به شرح در پی آمده رسید:

چای چیست و کشت چای و فرآوری آن چگونه انجام می‌شود؟

از جنبه‌ی علمی، گیاه و نوشیدنی حاصل از یک گل زینتی به نام علمی Camellia sinensis را چای می‌نامند. نام آن در چین جنوبی و چین شمالی به ترتیب، چای» و تِی» گفته می‌شود. کشت چای در مناطقی صورت می‌پذیرد که در آنجا حداقل 1200 میلی‌متر بارندگی سالانه وجود داشته باشد و خاک مناسب برای آن خاک اسیدی با PH پنج و نیم است. از جنبه‌ی فرآوری، 

برگ چای مراحل حرارت دهی، خشک سازی و گاه افزودن برخی دیگر از گیاهان را می‌گذراند و سرانجام به مدت چند دقیقه در آبِ جوش، جوشانده می‌شود. فرآوری نوع سیاه آن به دو روش رسمی (Orthodox) و غیررسمی (Unorthodox) قابل انجام است. در این گیاه،

آنتی‌اکسیدان»،

کافئین» و تئوفیلین» وجود دارد.

خاستگاه و تاریخچه چای در جهان

با این که در منابع مختلف از چند کشور آسیایی به عنوان خاستگاه این گیاه نام برده شده است؛ ولی اکثریت قریب به اتفاق این منابع، کشور چین را خاستگاه اصلی بوته‌ی گیاه چای می‌دانند.

در این میان یکی از مشهورترین روایت‌ها مربوط به 2737 سال پیش از میلاد مسیح است که طبق آن، روزی امپراتور وقت چین به نام شِن نونگ» (Shen Nung) که خود گیاه‌شناسی حاذق بود در زیر دختی نشسته بود و خدمتکار او آب جوشانده شده‌ای تهیه دیده بود که با افتادن یک برگ 

چای در آب جوش، شن نونگ به خاصیت این گیاه پی برد و از آن‌ پس مصرف این نوشیدنی به‌ مرور در چین و نقاط دیگر جهان رواج یافت. اگر بخواهیم از روایت‌ها خارج شده و کمی مستندتر به بررسی این موضوع بپردازیم، باید بگوییم که در مزارهای اکتشاف شده‌ی مربوط به زمان حکومت خاندان هان» (Han) در چین که مربوط به سال‌های 220 تا 206 قبل از میلاد است؛ وسایل چای‌خوری کشف شده است، اما چای به‌ عنوان نوشیدنی رسمی و ملی چین، از زمان سلسله تانگ» (Tang) که از سال‌های 618 تا 906 میلادی بر چین حکومت می‌کردند رواج یافت. منبع مستند دیگری نیز در این مورد وجود دارد که مربوط به نویسنده‌ای چینی به نام لو یو» است (Lu Yu) که اولین کتاب رسمی درباره‌ی چاچینگ» (Ch’a Ching) یا همان 

چای کلاسیک را نوشته است. کمی بعد از این تاریخ بود که برای نخستین بار، این گیاه توسط راهبان بوداییِ ژاپنی که برای تحصیل به چین سفر کرده بودند، در کشور ژاپن معرفی شد و مورد توجه قرار گرفت، طوری که در آیین‌ها و مراسم ژاپنی، جایگاه ویژه‌ای یافت که از آن به‌ عنوان مراسمِ (جشنِ) چای نیز یاد می‌شود. در ژاپن، دو نوع مراسم در این مورد به وجود آمد: یکی به نام اوچاکای» (お茶会) که ساده‌تر انجام می‌شود و دیگری که بیش تر طول می‌کشد به نام چاجی» (茶事) موسوم است.

تاریخچه رواج مصرف چای در اروپا

ازنظر زمانی، اروپا در مورد مصرف این نوشیدنی از دیگر نقاط جهان بسیار عقب تر است. آشنایی با خواص این گیاه در اروپا، مربوط به نیمه‌ی دوم قرن شانزدهم میلادی می‌شود. نوشیدن چای ابتدا در بین تاجران و بازرگانان پرتغالی رواج پیدا کرد اما تجارت آن، نه توسط پرتغالی‌ها بلکه توسط رقیبان تجاری آن‌ها که هلندی‌ها بودند؛ آغاز شد. نخستین بار در حدود سال 1606 میلادی بود که هلندی‌ها تجارت این بوته را از طریق جزیره‌ی جاوه» از چین به هلند آغاز کردند و به زودی چای در بین مردم هلند به عنوان یک نوشیدنی لوکس شناخته شد.

تاریخچه مصرف چای در انگلستان

ورود چای به انگلستان در حدود سال 1600 میلادی آغاز شد، در ابتدا ملوان‌ها و تاجران، این گیاه را به عنوان یک هدیه از آسیا به شهرهای خود در انگلستان می‌بردند. اولین قهوه‌خانه در سال 1652 در لندن تأسیس شد و تا مدت‌ها مردم به این نوشیدنی با کنجکاوی می‌نگریستند. هم‌چنین در سال 1658 یکی از مجله‌های منتشرشده در لندن به نام (Mercurius Politicus) در این مورد، مطلبی درج کرد که در آن، نام این نوشیدنی را از قول چینی‌ها تی چا» (T cha) و از قول سایر ملل، تای» (Tay) معرفی کرد؛ سپس نوبت به اولین واردات رسمی و انبوه این محصول به انگلستان توسط کمپانی انگلیسی هند شرقی» می‌رسد که مربوط به سال 1664 می‌شود، موضوع تأثیرگذار دیگر در رواج نوشیدن چای در انگلستان و اروپا، مربوط ازدواج چار دوم» با پرنسسی پرتغالی به نام براگانزا» (Braganza) است. پرنسس براگانزا معتاد به نوشیدن چای بود و همین امر تأثیر زیادی در معرفی و رواج چای در انگلستان و اروپا داشت، طوری که چای ابتدا به عنوان یک نوشیدنی در بین طبقات اشراف و نیز توسط قضات دادگاه‌های انگلستان مورد استفاده قرار گرفت و سپس در بین دیگر اقشار مردم انگلستان نیز تا حدی رواج یافت.

هرچند در مورد 

چای ایرانی مطالب زیادی نوشته شده ولی در مورد پیدایش و پیشینه‌ی چای ایرانی تعداد منابع مستند و موثق، چندان زیاد نیست. در این مقاله به بررسی پیدایش و گسترش کشت چای ایرانی می‌پردازیم و در مورد انواع چای ایرانی نیز نکته‌هایی را ذکر می کنیم.

ویژگی‌های چای ایرانی (چای سیاه ایرانی)

در شمال ایران به‌طورمعمول چای ایرانی در سه فصل بهار، تابستان و پاییز کشت می‌شود. با ادغام اصلی‌ترین تقسیم‌بندی‌های چای ایرانی (چای شمال)، می‌توان چای ایرانی را به شکل در پی آمده تقسیم‌بندی کرد:

چای سرگل ایرانی

که از بالاترین قسمت برگ‌های چای و فقط در فصل بهار تولید می‌شود. به اعتقاد بسیاری، چای سرگل، بهترین چای دنیا است، کمی تلخ و گس است و ظاهر آن شکل پیچی دارد و عطر فوق‌العاده‌ای از آن به مشام می‌رسد. هم‌چنین از چای بهاره نیز برای چایی که در فصل بهار به دست می‌آید نام برده می‌شود.

چای قلم ایرانی

از برگ‌های بالایی و برگ موسوم به برگ سوم گیاه چای به دست می‌آید. چای قلم، درشت‌تر است و برخی آن را خوش‌رنگ‌ترین چای ایرانی می‌دانند.

چای ممتاز ایرانی

ایرانی که ترکیبی از برگ‌های بالایی و پایینی گیاه چای است. چای ممتاز ایرانی تلخی و گسی متعادلی دارد.

چای شکسته ایرانی

که از برگ‌های وسط و برگ‌های انتهایی گیاه مذکور به دست می‌آید و اندازه‌ی کوچک‌تری دارد. هم‌چنین چای شکسته‌ی تجاری مخلوطی از انواع چای ایرانی محسوب می‌شود.

چای باروتی ایرانی

که از برگ‌های انتهایی گیاه چای حاصل می‌شود و به آن چای کله ‌مورچه‌ای نیز گفته می‌شود.

به‌طور کلی چای ایرانی دارای مقدار بیش تری از

کافئین» است که موجب ایجاد آرامش بیش تر می‌شود. چای ایرانی در صورت اصل بودن، در استکان چای، حتی بعد از سپری شدن چندین ساعت تغییر رنگ نمی‌دهد. متأسفانه اغلب، این تصور غلط وجود دارد که هر چای که کمی دیر رنگ بگیرد مرغوب نیست. این تفکر، غلط است و زود رنگ گرفتن چای ناشی از افزودنی‌هایی است که به چای اضافه می‌شود و نه چای طبیعی و یا این که مربوط به خواص برگ‌های پایینی چای است که از آن به نام چای باروتی نام برده می‌شود ولی ازلحاظ کیفیت، پایین‌تر از چای سرگل، قلم و شکسته است.

تاریخچه‌ی چای ایرانی

بیش تر اسناد مکتوب در مورد وجود چای در ایران در سفرنامه‌های افراد خارجی که از ایران بازدید کرده‌اند وجود دارد که تا به قرن پانزدهم میلادی می‌رسد. وجود راه ابریشم، مهم‌ترین تأثیر را در انتقال 

چای از چین و دیگر نقاط چای خیز آسیا به ایران داشت؛ به مرور زمان تقاضا برای چای در نزد ایرانیان افزایش یافت و فکر تولید بیش تر یا وارد کردن چای در بین برخی از اشخاص دولتی شکل گرفت.
در اواخر دوران قاجار و در ابتدا تلاش برای وارد کردن بوته‌ی چای از هندوستان و کشت آن در ایران، ناکام ماند؛ تا این که شخصی به نام کاشف ‌السلطنه» به این کار همت گماشت.

لقب پدر چای ایرانی متعلق به همین شخص که شاهزاده‌ای از سلسله‌ی قاجار بود است. نام او آقا محمد خان قوانلو» ملقب میرزا کاشف‌السلطنه» متولد شهر لاهیجان» بود. از او با القاب دیگری مانند چای‌کار» نیز نام برده شده است.
با تحقیق بیش تر متوجه می‌شویم که این شخص در حدود سال 1895 میلادی به مقام ژنرال کنسول ایران در هندوستان منصوب می‌شود. در آن زمان، یکی از مناطقی که نمایندگان ی کشورها در فصل تابستان در آنجا به سر می‌برده‌اند، منطقه‌ای واقع در دامنه‌ی هیمالیا به نام سیملا» بوده است. در همین منطقه بود که آقا محمدخان قوانلو» با چای‌کاری بیش تر آشنا شد و نظر به علاقه‌ی شخصی، به تحقیقات خود درباره‌ی چای ادامه داد.

در ادامه‌ی همین تحقیقات بود که در هندوستان به مسافرت‌هایی پرداخت که هدف از آن آشنایی و دیدن مناطق اصلی چای‌کاری در آن کشور بود. او به همین حد نیز بسنده نکرد و دوره‌ی تحصیلی مرتبط با کشت چای را نیز در هندوستان در مدرسه‌ی انگلیسی‌هاطی کرد و فارغ‌التحصیل شد.
برخی روایات حکایت از آن دارد که این شاهزاده‌ی قاجار به خاطر ممنوعیت تعلیم فنون چای‌کاری که در انحصار انگلیسی‌های مستقر در هندوستان بود، مدتی هویت واقعی خود را پنهان و خود را به‌عنوان خدمتکار یک پرنس فرانسویِ ساکن در هندوستان معرفی کرد تا بتواند در این رشته در مدرسه‌ی انگلیسی‌ها در هند تحصیل کند!
صحت سخن فوق کاملاً مشخص نیست ولی به نظر می‌رسد که مصونیت ی یا امکانات وی به عنوان یک نماینده‌ی ی بوده که باعث شده بتواند هویت واقعی خود را به‌هرحال به نوعی پنهان کرده و برخلاف مقررات جاری انگلیسی‌ها، تکنیک‌های انحصاری چای‌کاری را در هندوستان یاد بگیرد.
کاشف‌السلطنه مدتی نیز به‌طور عملی به کشت چای پرداخت. به‌هرحال، مسلم است که نخستین رواج دهنده‌ی رسمی کشت چای ایرانی، همین آقا محمدخان قوانلو بوده است. او نمونه‌هایی را به‌عنوان چای ایرانی که قابلیت پرورش بیش‌تری در شمال ایران را داشت برگزید و از هندوستان به ایران فرستاد. ازجمله گفته می‌شود که آقا محمدخان قوانلو از منطقه‌ی کنگر» هندوستان حدود 3000 بوته‌ی چای به ایران منتقل کرد.
نخستین کارخانه‌ی مدرن چای در سال 1934 میلادی در ایران تأسیس شد و مزارع چای ایران شبیه به مزارع چای

دارجلینگ» هندوستان، بیش تر در دامنه‌ها قرار دارند و محصول اصلی آن‌ها چای سیاه است.

در این مقاله نگاهی به نحوه و 

فرهنگ مصرف چای در کشورهای خارجی و مراسم و باورهای پیرامون آن خواهیم داشت.

نکته‌هایی فرهنگی، پیرامون نحوه‌ی ارائه و مصرف چای در کشورهای خارجی

چای خارجی فقط در تعریف فیزیکی و توصیف انواع آن خلاصه نمی‌شود و به نحوه‌ی مصرف چای خارجی نیز ارتباط می‌یابد. علاوه بر چین؛ هندوستان، ژاپن و بسیاری از کشورهای آسیایی، در کشورهایی نظیر انگلستان و فرانسه نیز می‌توان از موضوعی به نام فرهنگ مصرف چای خارجی سخن گفت. برخی از آداب‌ورسوم مرتبط با مصرف چای در کشورهای مختلف را می‌خوانیم:

مصرف چای در چین

در اکثر منابع، از کشور چین به‌عنوان خاستگاه اصلی چای نام برده شده است. نوشیدن 

چای در چین، با آداب خاصی همراه است. به‌عنوان مثال، چینی‌ها معمولاً اول چای را بو می‌کنند و بعد به رنگ چای می‌نگرند و آن را مزه می‌کنند.

ظرف چای‌خوری سنتی چینی‌ها سه قسمت دارد که عبارت‌اند از: درپوش، کاسه و پایه. در هنگام مزه کردن چای، باید پایه‌ی ظرف را روی دست گرفت و دست دیگر را روی درپوش گذاشت.

مصرف چای در ژاپن

چای، توسط راهبان بودایی از چین به ژاپن آورده شده. در ژاپن، دو نوع آیین خاص درباره‌ی چای وجود دارد یکی به نام اوچاکای» (お茶会) که ساده‌تر انجام می‌شود و دیگری که حدود چهار ساعت طول می‌کشد به نام چاجی» (茶事) معروف است.

مصرف چای هندوستان

بیش‌ترِ آن‌چه که در دنیا به‌عنوان چای خارجی در کشورها مصرف می‌شود متعلق به کشور هندوستان است. اصلی‌ترین زمان مصرف چای در نزد هندی‌ها، هنگام نیم‌روز یا بعد از فراغت از کار روزانه است، هندی‌ها در بیش‌تر اوقات، چای را با شیر مخلوط کرده و می‌نوشند.

مصرف چای در میانمار

در میانمار، نوعی چای ترش همراه با تنقلاتی مانند بادام زمینی، کنجد نارگیل خرد شده و … مصرف می‌شود.

مصرف چای در مصر

چای، نوشیدنیِ ملی مصر است و چای خارجی از سریلانکا» و کنیا» وارد می‌شود. مصری‌ها چای را با شکرِ نیشکر شیرین کرده و اغلب برگ‌های نعنای تازه همراه با شیر در کنار بساط چای آن‌ها مشاهده می‌شود.

مصرف چای در روسیه

سردسیر بودن روسیه چای را حتی از قبل از دوران پطر کبیر» به یک نوشیدنی محبوب تبدیل کرده بود. در روسیه تا مدت‌ها عبارت چای خارجی، به چای وارداتی از هندوستان اطلاق می‌شد. به مرور با افزایش واردات چای، این نوشیدنی به نوشیدنی محبوب افراد عادی نیز تبدیل شد و سماور در خانه‌های روس‌ها کاربرد وسیعی یافت. چای در روسیه بیش تر با شکر و یا مواد خوراکیِ شیرین مصرف می‌شود.

مصرف چای در فرانسه

در فرانسه رسم چای خوردن براثر علاقه‌ی پادشاهی از سلسله‌ی بوربن» به نام لویی چهاردهم» که چای را عامل کمک به هضم غذا می‌دانست شکل گرفت ولی بعد از انقلاب کبیر فرانسه و از سال 1789 به بعد، رسم نوشیدن چای کم‌رنگ شد، تا این که از سال 1850 میلادی به بعد و هم‌زمان با پیشرفت فرانسوی‌ها در کیک پزی، سنت نوشیدن چای با کیک رواج یافت.

مصرف چای در انگلستان

در بین کشورهای غربی یکی از بیش‌ترین مصرف‌های چای، متعلق به انگلستان است و مصرف سرانه‌ی چای در آن کشور از بسیاری کشورهای دیگر بیش تر است. چای خارجی نخستین بار در اواخر قرن شانزدهم توسط کمپانی هند شرقی» به انگلستان وارد شد. همسر چار دوم» که پرنسسی پرتغالی به نام براگانزا» (Braganza) بود، به نوشیدن چای خارجی عادت داشت و همین امر، نقش مهمی در رواج آن در بین طبقات اشراف و قضات انگلستان داشت.

در فرهنگ انگلستان، نوشیدن چای با عنوان (Tea Time) و گپ زدن‌ها و صحبت‌هایی که در این بازه‌ی زمانی انجام می‌شود، جایگاه فرهنگی و آداب ویژه‌ای دارد.

یک فنجان 

دمنوش بابونه دارای دو کالری، دو میلی گرم سدیم و کلسترول صفر است با این وجود مزیت های بسیاری برای سلامت جسم و روح دارد.

تقریبا هر گل، میوه و دارویی میتواند به صورت دمنوش مورد استفاده قرار بگیرد. کافیست کمی در دنیای گیاهان دارویی پرسه بزنید تا ده ها گیاه دم کردنی را پیدا کنید که خاصیت های گسترده ای دارند از نوشیدنی های گیاهی ضد آلرژی تا نوشیدنی های جوان کننده.

اما اگر کسی بخواهد به سمت دمنوش گیاهی برود احتمالا دمنوش بابونه جز 5 انتخاب اول او خواهد بود. دمنوش بابونه از محبوبیت بسیار زیادی بین مردم کل دنیا برخوردار است که در انواع مختلف در دسترس همه مردم قرار دارد که این یکی از مزایای این گیاه پر خاصیت است یعنی در دسترس بودن. یکی از متداول ترین روش های استفاده از این گل پر خاصیت دمنوش بابونه است.

چای مارکت سعی دارد در این مطلب به جنبه های مختلف گیاه بابونه بپردازد.

انواع گیاه بابونه

به طور کلی دو نوع بابونه در جهان وجود دارد: بابونه رمی و بابونه آلمانی؛ بابونه رمی گیاه بومی منطقه غربی اروپا و شمال آفریقا است این گیاه در اواخر بهار و اوایل تابستان گل میدهد. بابونه آلمانی گیاه بومی غرب آسیا است. اما به طور کلی ریشه اصلی این گیاه از مصر می آید چرا که اولین مورد ثبت شده رسمی که در مورد بابونه بوده در یک پاپیروس بوده است که قدمت آن به سال1550 قبل از میلاد مسیح برمیگردد. در مصر باستان از گیاه بابونه برای احترام و تقدیس خدایان استفاده میشده همچنین برای مومیایی کردن مردگان و برای درمان بسیاری از بیماری ها از بابونه استفاده میشده.

رومیان نیز از بابونه به عنوان نوشیدنی استفاده میکردند همچنین این گیاه را بخور میدادند. جالب است بدانید که نام بابونه رومی به علت اینکه توسط رومیان مورد استفاده قرار میگرفته نام گذاری نشده بلکه در قرن 19 میلادی توسط یک گیاه شناس رومی نام گذاری شد.

در بسیاری از درمان های گیاهی بابونه مورد استفاده قرار میگیرد. از جمله برای درمان تب، سرفه یا برونشیت، التهابات پوستی، مشکلات کبد و کیسه صفرا همچنین برای افزایش اشتها مورد استفاده قرار میگیرد. برخی از درمانگران گیاهی معتقدند گه اگر یک فنجان چای بابونه قبل از خواب میل شود میتواند از کابوس های شبانه جلوگیری کند.

در گذشته مردم گیاه بابونه را پزشک سایر گیاهان می نامیدند، چرا که معتقد بودند که گیاه بابونه بهترین همراه برای سایر گیاهان است و گفته شده است که اگر بابونه را در کنار گیاهانی که مریض هستند قرار دهید از هر 10 گیاه 9 مورد آنها درمان میشوند.

این در حالیست که بسیاری از مطالعات امروزی برخی از ادعاهای بیان شده را تایید میکنند، اخیرا گزارشی در مجله کشاورزی و مواد غذایی تایید کرده که بابونه یک ضد التهاب قوی و موثر، آرام بخش و بهبود دهنده زخم معده است. تحقیقات نشان میدهد که بابونه میتواند به عنوان یک 

آنتی اکسیدان و ضد میکروب قوی عمل کند.

دمنوش بابونه نه تنها یک نوشیدنی خوش طعم و آرامش بخش است (که البته یه طور طبیعی بدون 

کافئین نیز هست.) به علاوه بسیاری از مزایای چای سبز را هم در خود دارد.

این نوشیدنی خوش طعم بهترین انتخاب برای نوشیدن قبل از خواب است، قبل از آنکه به رختخواب بروید خودتان را به یک فنجان چای بابونه مهمان کنید و خوابی آرام را به خود هدیه دهید.

میتوانید به ازای هر دو قاشق بابونه یک قاشق اسطوخودوس اضافه کنید، این ترکیب آرامش بخش برای خوابی راحت انتخاب مناسبی خواهد بود.

خیلی ها تصور میکنند که دم نوش بابونه فقط یک نوشیدنی آرامش بخش و مناسب برای بعد از ظهر های جمعه است. اما بابونه خیلی بیشتر از اینها برای شما مفید است. از بابونه به عنوان یک گیاه دارویی تقدیر میشود، این گیاه به قدری برای مصریان باستان محترم بوده که آنرا به خدایان خود تقدیم میکردند.

مشکلات گوارشی و دمنوش بابونه

بابونه یک ضد التهاب فوق العاده قوی است، که خبر خوبی برای کسانی است دارای مشکلات گوارشی هستند، این گلهای سفید کوچک به سلامت و بهبود دستگاه گوارش کمک میکنند، اگر شما هم جز کسانی هستید که دستگاه گوارش ضعیفی دارید میتوانید از مزایای مصرف این ضد التهاب طبیعی استفاده کنید.

آنتی اکسیدان، ضد التهاب و ضد سرطان

گلهای خشک شده بابونه سرشار از آنتی اکسیدانهایی مانند  terpenoids  و  flavonoids (فلاونوئیدها) هستند که برای مبارزه با بیماری بسیار سودمند خواهند بود. گلهای بابونه بدون هیج عارضه ی منفی به عنوان دارویی سرشار از آنتی اکسیدان قابل استفاده است. ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در بابونه با مبارزه با آسیب رادیکال های آزاد و جلوگیری از جهش سلولی، التهاب را کاهش می دهد همچنین با بهتر کردن عملکرد سیستم ایمنی بدن اختلالات خلقی؛ درد و تورم : پوست ، مو، ناخن، دندان ها و چشم ها را کاهش میدهد. برخی، از گیاهان بابونه بعنوان "آسپیرین گیاهی" نامگذاری کرده اند، زیرا این دارو در طول قرن ها برای درمان کمر درد مفید بوده است.

روی این گیاه سودمند مطالعات متعددی در زمینه فعالیت ضد سرطانی انجام شده است. شواهد نشان می دهد که استفاده از بابونه اثرات مثبتی در جلوگیری از رشد تومور سرطانی داشته است و عملکرد آن به عنوان یک درمانگر سرطانی طبیعی بسیار مفید است. اعتقاد بر این است که مهار سلولهای سرطانی توسط بابونه به علت آنتی اکسیدانهایی به نام آپی ژنین است که به نظر می رسد به مبارزه با سرطان های پوستی، پروستات، سینه و تخمدان کمک می کند. به طور کلی این گیاه کوچک حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان است که برای انواع بیماری های سرطانی و عفونی سودمند و کارآمد خواهد بود.

بابونه، کاهنده ی درد

گلهای سفید و کوچک بابونه می توانند به طور طبیعی درد ناشی از آرتروز، آسیب، درد پشت، تب و حاملگی را کاهش دهد. از آنجایی که دم کرده ی بابونه آرامش بخش سیستم عصبی انسان نیز هست، از آن برای تسکین درد بدن و ذهن پس از زایمان نیز استفاده میکنند. به عنوان مثال، در برخی از نقاط جهان مانند مکزیک، چای بابونه به ن پس از زایمان داده می شود تا ماهیچه های شکمی خود را آرام کنند و درد آنها را از لحاظ جسمی و ذهنی کاهش دهند. نوشیدن چای بابونه به طور روزانه باعث از بین رفتن تنش ها و اضطرای میشود.

کاهش مخاط به هنگام سرماخوردگی

از آنجایی که مزایای بابونه شامل مبارزه با عفونت ها و کاهش تراکم مخاط است، عصاره ی آن به بسیاری از اسپری های بینی افزوده می شود. بهتر است زمانی که بیمار هستید و می خواهید سرماخوردگی، عفونت آنفلوانزا یا سینوس را از بین ببرید از چای بابونه استفاده کنید تا علاوه بر برطرف کردن عفونت و ضدعفونی کردن سینوس ها، مخاط حاصل از عفونت را نیز کاهش دهید. برای این منظور میتوانید علاوه بر نوشیدن چای بابونه، بخار آن را استنشاق کنید و حتی از چای دم کشیده ی بابونه  که کمی ولرم شده به عنوان دهانشویه استفاده کنید و اصطلاحا آن را غرغره نمایید.

شادابی و سلامت پوست

اگر پوست صورتتان خشک است و یا به دلیل عوامل مختلفی دچار قرمزی و التهاب شده میتوانید روغن بابونه را به عنوان لوسیون استفاده کنید. ولی در مجموع به علت خاصیت ضد التهابی و ضد می که بابونه دارد میتوانید از عصاره ی آن به عنوان پاک کننده آلودگی های سطح پوست بهره مند شوید. ناگفته نماند که این گیاه معجزه آسا برای از بین بردن علائم پیری مانند لکه های تیره و خطوط ریز، پاک کردن شوره سر و درمان سریع زخم بسیار سودمند است.

لثه و دندانهایی سالم به کمک بابونه

بابونه علاوه بر بهبود پوست و دستگاه تنفسی، مزیت های دیگری نیز دارد که شامل توانایی مبارزه با عفونت های مختلف باکتریایی حفره دهان، دندان ها و لثه ها است. بنابراین اگر از عصاره بابونه به عنوان دهانشویه استفاده کنید لطف بزرگی به سلامت دهان و دندان خود کرده اید. ناگفته نماند که بسیاری از دهانشویه های موجود در بازار هم از عصاره ی بابونه بهره مند هستند.

بهبود سلامت قلب

بابونه با حمایت از قلب و عروق و با توجه به سطح بالایی از فلاونوئیدها خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی را در سالمندان کاهش میدهد.

در مطلبی جداگانه موضوع 

چای زردچوبه چیست را بررسی کردیم. اما در این مطلب تاثیر چای زردچوبه بر لاغری را مورد بررسی قرار داده ایم. با چای مارکت همراه باشید.

زردچوبه همیشه به عنوانی ماده‌ای مفید در طول تاریخ در حوزه درمان و سلامت، آشپزی  و رنگ رزی استفاده شده است. کورکومین ماده فوق‌العاده ای که باعث رنگ زرد زردچوبه شده علت اصلی بسیاری از خواص درمانی زردچوبه نیز محسوب می‌شود. زردچوبه به عنوان ادویه و ماده خوراکی در آشپزی، به عنوان داروی درمان انواع التهابات (عضلانی، سلولی و حتی مفاصل بدن) و جلوگیری از سرطان و ماده‌ای مفید در صنعت لوازم آرایشی استفاده شده است. ترکیبات این ماده خواص مفید زیادی برای آن به ارمغان آورده‌اند. ترکیبات موجود در زردچوبه چربی های فرار، پتاسیم، اسیدهای چرب امگا 3، اسید لینولینیک، پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، فیبر و غیره هستند که باعث می‌شوند این ادویه خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدان، ضد درد، ضد می و ترموژنیک داشته باشد. زردچوبه نه تنها در حفظ سلامت بدن کمک می‌کند، بلکه باعث کاهش وزن نیز کمک می‌شود. در مقالات قبل گفتیم که کورکومین ماده‌ای است که به راحتی جذب بدن نمی‌شود و یکی از بهترین روش‌های جذب این ماده مصرف زردچوبه به صورت چای زردچوبه است. اجازه دهید در ادامه توضیح دهیم که چطور چای زردچوبه به کاهش وزن کمک می‌کند.

چگونه چای زردچوبه به کاهش وزن کمک می­کند؟

چای زردچوبه دارای خواص ضد التهابی است

التهاب به طور عمده با چاقی یا چربی بیش از حد در بدن همراه است. زردچوبه یک ادویه ضد التهابی است که به کاهش التهاب و فشار اکسیداتیو کمک می‌کند و بنابراین برای از دست دادن وزن مفید است.

  چای زردچوبه مانع از سندرم متابولیک می‌شود.

سندرم متابولیک یکی دیگر از عوامل عمومی چاقی است. انباشته شدن چربی در اطراف شکم باعث تغییرات متابولیکی می‌شود که این تغییرات باعث ایجاد سندرم متابولیک می‌شوند. چای زردچوبه با کاهش کلسترول، سطوح تری گلیسیرید و سطح قند خون از این بیماری جلو گیری می‌کند و می‌تواند در صورت ابتلا به آن، درمانش کند.

چای زردچوبه برای هاضمه عالی است

یک سیستم گوارش خوب، کلید کاهش وزن است. چای زردچوبه کمک می کند تا اختلالات معده مانند گاز، التهاب و بهبود حرکات روده از بین بروند و با این کار از افزایش وزن جلو گیری کرده و به کاهش وزن سرعت میبخشد.

چای زردچوبه باعث افزایش تولید مایع صفرا میشود.

مصرف منظم چای زردچوبه باعث افزایش تولید مایع صفرا در معده میشود. صفرا یک مایع گوارشی است که به امولسیون چربی و سوخت و ساز بدن کمک میکند. افزایش تولید مایع صفرا یکی از خواصی است که زردچوبه را به یک ماده بسیار مفید برای لاغری تبدیل میکند.

چای زردچوبه سطح قند خون را تنظیم می کند

چای زردچوبه به تنظیم میزان قند و جلوگیری از مقاومت به انسولین کمک میکند. از آن جا که قند اضافی در بدن به چربی تبدیل میشود تنظیم قند خون باعث جلوگیری از ذخیره­ ی چربی اضافی در بدن شما میشود.

4 چای ترکیبی زردچوبه که باعث افزایش اثر گذاری این چای در کاهش وزن می شود

1. چای زردچوبه با زنجبیل

همه چیزی که نیاز دارید یک ظرف آب و چند تکه زردچوبه و زنجبیل است. تکه های زردچوبه و زنجبیل را در آب ریخته و بعد ظرف را روی حرارت گذاشته تا به جوش آید. پس از جوش آمدن آب ظرف را از حرارت بردارید این

چای را میتواند گرم میل کنید و یا به صورت سرد و نوشیدنی تابستانی استفاده کنید. اگر این چای را هر روز میل کنید تأثیر آن بیشتر و مشهودتر خواهد بود. زنجبیل به عنوان یک مهار کننده طبیعی اشتها عمل میکند که یکی از بهترین راه های کاهش وزن است. علاوه بر این، کمک می کند سطح قند خون خود را پایدار نگه دارید.

2. چای زردچوبه با برگ نعنا

اگر طعم زنجبیل را دوست نداشته باشید، میتوانید از برگ نعنا استفاده کنید تا با ذائقه شما همخوانی داشته باشد. شیوه تهیه چای زردچوبه با برگ نعنا مشابه چای زردچوبه با زنجبیل است. برگ نعنا دارای کالری بسیار کم و محتوای فیبر بالا است. این گیاه همچنین به جلوگیری از سوء هاضمه و تحریک آنزیم های گوارشی و تبدیل چربی به انرژی کمک میکند.

3. چای زردچوبه با دارچین

کمی از پودر دارچین یا یک تکه دارچین را به کاسه ای از چای زردچوبه اضافه کنید. دارچین به بهبود حساسیت به انسولین کمک میکند و یک آنتی اکسیدان قوی است. دارچین را میتوان همراه زردچوبه جوشاند و یا بعد از به جوش آمدن آب و ریختن چای در فنجان به آن اضافه کرد.

4. چای زردچوبه با عسل

اگر میخواهید چای زردچوبه خود را شیرین کنید، یک قاشق چای خوری 

عسل طبیعی به آن اضافه کنید برای کاهش وزن شما مفید است. به هیچ وجه شکر را به آن اضافه نکنید زیرا ممکن است تمامی اثرات خوب را از بین ببرد. عسل برای کاهش اشتها و خواص ضد التهابی شناخته شده است که باعث کاهش وزن نیز میشود.

شاید این سوال ذهن شما را درگیر کرده باشد که آیا 

چای ماسالا برای لاغری انتخاب مناسبی هست؟

قبل از مطالعه این مقاله میتوانی مطلب 

چای ماسالا چیست را مطالعه کنید.

شاید زمانی که میخواهیم برای لاغری یک چای انتخاب کنیم اولین گزینه ای که به ذهن می آید چای سبز باشد. چای سبز به دلیل قابلیت افزایش متابولیسم بدن در چربی سوزی خیلی خوب عمل میکند. چای سفید و چای اولانگ هم به همین شکل، اگر بحث چای های لاغری مطرح باشد چای ماچا مادر همه این چای ها ست. اما آیا چای ماسالا برای لاغری مناسب است؟ شاید در نگاه اول این چای با دیگر چای ها متفاوت باشد، این چای که در واقع یک نوع شیر چای هست از ترکیب چند ادویه فوق‌العاده مفید تهیه میشود که هر کدام به تنهایی برای سلامتی بدن، تقویت سیستم ایمنی، افزایش متابولیسم، تقویت استخوانها، بهبود عملکرد و فعالیت هورمون های بدن مناسب هستند و هر کدام برای بدن مزایای خاص خود را دارند.

اما، چای ماسالا برای لاغری انتخاب فوق‌العاده مناسبی هست. چرا؟ اولین دلیلی که برای انتخاب این چای و جایگزین کردن آن با بقیه چای های لاغری میشود بیان کرد طعم فوق‌العاده متفاوت این نوشیدنی هست.

همانطور که گفتیم چای ماسالا در واقع نوعی شیر چای هست و از ترکیب ادویه هایی مثل میخک، بادیان ختایی (انیسون ستاره ای)، هل، جوز هندی، زنجبیل و… تهیه میشود، پس این 

نوشیدنی حاوی مقادیر مناسبی از پروتئین است و پروتئین موجود در شیر به احساس سیری کمک زیادی میکند. بنابراین با مصرف چای ماسالا احتمال پرخوری ها در ادامه روز کاهش می یابد. حتی میتوان چای ماسالا را به عنوان یک میان وعده سالم انتخاب کرد.

بنابراین با مصرف چای ماسالا احتمال پرخوری ها در ادامه روز کاهش می یابد.

همچنین چای ماسالا به جلوگیری از افزایش وزن کمک میکند و به چند طریق منجر به کاهش چربی ها میشود.

چرا چای ماسالا برای لاغری؟

این چای یکی از گزینه های کم کالری است که میتواند انتخاب مناسبی برای یک میان وعده سالم باشد. هرچه در انتخاب شیری که با ماسالا ترکیب میشود دقت بیشتری صورت بگیرد میزان کالری دریافتی حاصل از مصرف این چای نیز کاهش می یابد. اما در مجموع اگر این چای با شیر پرچرب هم مصرف شود در نهایت بین 60 تا 80 کالری به ازاء هر لیوان دریافت میکنید.

حتی میتوان این چای را بدون شیر و آب به تنهایی مصرف نمود اما باید خاطر نشان کرد که مصرف چای ماسالا خالص احتمالا طعم کمتر خوشایندی داشته باشد و اگر این چای با شیر مصرف شود نه تنها طعم مطلوبی خواهد داشت بلکه همانطور که قبلا هم اشاره شد پروتئین موجود در شیر به ایجاد احساس سیری کمک میکند و با ایجاد حس سیری بعد از مصرف تمایل کمتری به دریافت کالری بیشتر وجود دارد.

اما در مجموع اگر این چای با شیر پرچرب هم مصرف شود در نهایت بین 60 تا 80 کالری به ازاء هر لیوان دریافت میکنید.

خواص چای ماسالا برای لاغری

ادویه های موجود در چای ماسالا به تحریک آنزیم های گوارشی و پانکراس کمک میکنند که در نتیجه منجر به جذب اکسیژن بیشتر میشود و تجزیه چربی های ذخیره را بهبود میبخشد.

همچنین برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف فلفل سیاه که یکی از ادویه های موجود در چای ماسالا است در افزایش میزان متابولیسم بدن موثر است.

همچنین وجود زنجبیل در ترکیبات این چای لاغر کننده منجر به بهبود عملکرد دستگاه گوارش میشود و به این ترتیب عمل هضم به خوبی انجام میشود.

دارچین موجود در چای ماسالا تنظیم کننده قند خون میباشد و در بسیاری از موارد پزشکان مصرف آن را به بیماران دیابتی توصیه میکنند. تنظیم قند خون به کاهش چربی های انباشته کمک میکند و دارچین به متابولیزه شدن کربوهیدراتها و گلوکز کمک شایانی میکند.

مصرف چای ماسالا در رژیم لاغری

چای سیاه به همراه ادویه های بی نظیری مثل هل، زنجبیل، دارچین، بادیان ستاره ای، جوز هندی و … که به نسبتی مناسب با هم ترکیب شده اند یک نوشیدنی عالی، سالم و با کالری مناسب به عنوان میان وعده است. این چای نه تنها به افزایش میزان متابولیسم بدن کمک میکند، بلکه به شکستن بافت های چربی هم کمک میکند و استفاده از شیر در ترکیب این نوشیدنی هم به لطیف شدن طعم این چای کمک میکند و همچنین پروتئین و کلسیم مورد نیاز روزانه بدن را تامین میکند و در کنار آن احساس سیری مطلوبی بعد از مصرف این نوشیدنی به ارمغان می آورد.

این نوشیدنی انتخاب مناسب و جایگزین خوبی برای میان وعده های ناسالم و پرکالری است.

مصرف یک فنجان چای ماسالا به همراه یک تکه کوچک شکلات تلخ یک انتخاب فوق‌العاده عالی برای یک بعدازظهر دلچسب خواهد بود.

در یک نگاه کلی این چای مطبوع، در نقاط مختلف جهان از ترکیب ادویه‌ها، گیاهان و حتی برخی میوه‌ها و سبزی‌ها تهیه می‌شود، اما مشهورترین و مرسوم‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده‌ی آن همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره کردیم، شامل: دارچین، زنجفیل، هل، آنیسون ستاره‌ای (بادیان ختایی)، رازیانه، جوز هندی، میخک و شیر است.

قبل از مطالعه این مقاله میتوانی مطلب چای ماسالا چیست را مطالعه کنید.

روش ذکرشده در این مقاله برای تهیه‌ی این 

چای، مرسوم‌ترین روشی است که در منازل و نیز رستوران‌های هندوستان به آن عمل می‌شود. به‌طورکلی دو روش برای تهیه‌ی چای ماسالا وجود دارد:

روش اول

روش اول برای کسانی مناسب است که اولاً خودشان می‌خواهند در خانه این چای را تهیه کنند و از سوی دیگر عادت به مصرف منظم آن ندارند. در چنین شرایطی بهتر این است که 3 تا 4 عنصر اصلی ماسالا را تهیه کرده و طبق دستورالعملی که ذکر خواهد شد؛ باهم کوبیده و بلافاصله اقدام به دم کردن آن‌ها کنید.

روش دوم

روش دوم بیش‌تر برای کسانی مناسب است که مقدار بیش‌تری از این چای را مصرف می‌کنند و یا در فواصل زمانی خاص 

ماسالا می‌نوشند. البته صاحبان رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها نیز کمابیش به همین روش عمل می‌کنند؛ در این روش، از قبل، پودر ادویه‌جات موردنیاز را آماده کرده و در زمان نیاز بلافاصله آن‌ها را مورداستفاده قرار می‌دهند.
اکنون به طرز تهیه‌ی 

چای ماسالا با رایج‌ترین روشی که در هندوستان تهیه می‌شود می‌پردازیم، با این توضیح که میزان دارچین و زنجفیل به‌کاررفته در چای ماسالا برحسب سلیقه‌ی افراد متفاوت است و شما می‌توانید ترکیب دلخواه و مناسب طبع خود را در میزان موادی که به کار می‌برید تنظیم کنید.

دستورالعمل

دستورالعمل دم کردن چای ماسالا (واریانت اصلی): این نوع از چای ماسالا با استفاده از اصلی‌ترین عناصر این چای تهیه می‌شود.

مواد اولیه

• مواد موردنیاز برای دو نفر: (هر پیمانه برابر با 250 میلی‌لیتر، معادل تقریباً یک لیوان معمولی است)
• یک و نیم تا دو پیمانه آب
• سه‌چهارم پیمانه شیر پرچرب
• دو تا سه قاشق شکر (ارگانیک)
• 3 عدد هل سبز
• 2 تا 3 عدد میخک
• اگر دارچین طبیعی به کار می‌برید یک تکه دارچین به‌اندازه‌ی یک ونیم سانتی‌متر
• یک قاشق چای‌خوری زنجفیل
• دوسوم قاشق چای سیاه.

طرز تهیه

1 . 

چای سیاه خشک را در ظرف (قابلمه) بریزید.

2 . یک ونیم تا دو پیمانه آب داخل آن بریزید.

3 . شکر را به مقدار گفته‌شده و یا به مقدار دلخواهتان اضافه کنید.

4 . بگذارید مواد داخل ظرف دو تا سه دقیقه بجوشد.

5 . تمام ادویه‌جات را به‌صورت پودر و مخلوط شده اضافه کنید و در آخر زنجفیل را بیفزایید

6 . شیر را اضافه کرده و تا پختن آن حرارت را زیاد کنید

سپس حرارت را کم کرده و 3 تا 5 دقیقه صبر کنید؛ در این مرحله اگر می‌خواهید میزان 

چای بیش‌تری داشته باشید؛ می‌توانید پس از کم کردن حرارت، مقدار دیگری چای خشک اضافه کنید.

7 . حال می‌توانید چای ماسالای دم کشیده را با استفاده از صافی به فنجان ریخته و میل کنید.

توضیح این نکته ضروری است که در ایران، ما معمولاً چای را پس از جوشیدن آب اضافه می‌کنیم، هم‌چنین در روش‌های رایج در کشور ما، شیر را از قبل پخته و به 

چای ماسالا اضافه می‌کنند. روش گفته‌شده در این مقاله عیناً روش هندی‌ها است و سریع‌ترین روش تهیه‌ی چای ماسالا نیز به شمار می‌رود.

انواع بسیار دیگری از ماسالای هندی وجود دارد که با ترکیب‌هایی دیگر تهیه می‌شوند که در مقاله‌های بعدی به آن‌ها خواهیم پرداخت.

زرد چوبه گیاهی مرتبط با خانواده زنجبیل است که در هند آسیا و آمریکا رشد می‌کند. گیاه زردچوبه از خانواده گیاهان علی است و ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد. این گیاه دارای دور ردیف برگ است و اجزای آن به سه بخش غلاف برگ، دم برگ و برگ پره تقسیم می‌شوند. در بالای خوشه گیاه زردچوبه شاخه‌های ساقه وجود دارد که در آن جا گلی نمی‌روید. گل‌های نر و ماده به صورت متقارن در پایین خوشه گیاه می‌روبند آن‌ها کاسبرگ یک سانتی دارند که پایینشان مانند آهن ذوب شده سرخ و نرنجی است و به سمت سفید می‌رود. سطح گل برگها کرکی است.

 از لحاظ تاریخی، زردچوبه در درمان بسیاری از بیماری‌ها، از جمله مشکلات تنفسی، روماتیسم، درد شدید و خستگی، عمدتاً در جنوب آسیا، مورد استفاده قرار می‌گرفته است. امروزه زردچوبه به عنوان مکمل غذایی برای کاهش التهاب در بیماری‌های آرتروز؛ معده، پوست، کبد و مشکلات کیسه صفرا؛ سرطان؛ و سایر بیماری‌ها، استفاده می‌شود.

زردچوبه یک ادویه معمولی و یک عنصر مهم در پودر کاری است. مواد اولیه فعال آن، کورکومینوئیدهای زرد هستند و برای رنگ آمیزی غذاها و لوازم آرایشی استفاده می‌شوند. ساقه‌های زیر زمینی زردچوبه (ریزوم) خشک می‌شوند و به  صورت کپسول، قرص، 

چای یا عصاره مصرف می‌شوند. 

چرا چای زردچوبه؟

در حقیقت زردچوبه‌ای که ما در غذا برای خوش رنگ کردن آن استفاده می‌کنیم سرشار از کورکومین است. کورکومین دلیل اصلی تمامی خواص درمانی خاص و ویژه‌ی زردچوبه محسوب می‌شود. کورکومین یک ماده ضد التهاب قوی است که می‌تواند باعث مرگ سلول‌های سرطانی نیز بشود. این ماده زرد رنگ است و در واقع رنگ زردچوبه نیز به خاطر حجم زیاد کورکومین در آن است. کرکومین دارای قابلیت زیستی پایین است که یعنی به سختی وارد بدن و جذب می‌شود. به همین دلیل، مکمل‌های زردچوبه با غلظت‌های بالا که حاوی کورکومین بالا هستند، محبوب‌اند.

شما می‌توانید زردچوبه را در غذا های خود استفاده کنید اما بهترین راه برای استفاده از خواص فوق‌العاده زردچوبه و اضافه کردن آن به رژیم روزانه چای زردچوبه است. چای یک راه عالی برای استفاده از ادویه‌جات و گیاهان محسوب می‌شود. چای صرف نظر از تمامی مزایای فیزیکی که دارد به شما کمک می‌کند تا با نشستن  نوشیدن فنجانی گرم از چای آرامش را احساس کنید.

چای زردچوبه که از ریشه زردچوبه رنده شده یا پودر خالص تهیه شده است، که یکی از موثرترین روش‌های مصرف ادویه است. اکثر تحقیقات در بزرگ سالان از مصرف بی خطر 400 تا 600 میلی گرم پودر زردچوبه سه بار در روز یا 1 تا 3 گرم در روز ریشه زردچوبه رنده شده یا خشک خبر می‌دهند. بنا بر این مصرف روزانه آن بسته به شرایط بدنی شما مشکلی ندارد و خواص آن برای بدن شما بسیار مفید خواهد بود.

خواص چای زردچوبه

کاهش علائم آرتیریت

همان طور که پیش‌تر گفتیم کورکومین یک ماده ضد التهاب قوی است که به مقدار زیاد در زردچوبه یافت می‌شود. این ماده می‌تواند در د و علائم ناشی از التهاب مفاصل در آرتیریت و یا آرتروز، که شایع‌ترین نوع التهاب مفاصل یا آرتیریت است را کاهش دهد. تحقیقات وسیعی در سراسر دنیا این خاصیت مصرف زردچوبه را اثبات کرده‌اند.

 تقویت سیستم ایمنی بدن

تأثیر کورکومین بر بهبود عملکرد سیستم ایمنی با خواص 

آنتی اکسیدان، ضد التهابی، ضد ویروسی و ضد باکتری اثبات شده است. نشان داده شده است که کورکومین به عنوان یک تعدیل کننده ایمنی عمل می‌کند و به تنظیم عملکرد سلول‌های ایمنی بدن در برابر سرطان نیز کمک می‌کند. خواص دارویی زردچوبه ممکن است قادر به تقویت سیستم ایمنی بدن حتی در افراد مبتلا به اختلالات ایمنی باشد.

کاهش بیماری‌های قلبی و عروقی

مطالعات متعددی نشان داده‌اند که کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان و ضد التهابی نقش مهمی در سلامت قلب دارد. یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که مصرف 4 گرم کورکومین در هر روز 3 روز قبل و 5 روز پس از جراحی پیوند عروق کرونر، خطر ابتلا به انفارکتوس حاد قلب و حمله قلبی را 17 درصد کاهش می‌دهد.

کمک به جلوگیری از ابتلا به سرطان و درمان آن

یکی از خواص درمانی کلینیکی کورکومین، فعالیت ضد سرطانی آن است. به نظر می‌رسد که کورکومین به عنوان یک آنتی اکسیدان و ضد التهابی خطر آسیب از طریق سلول‌های بدن را کاهش می‌دهد و باعث کاهش خطر جهش‌های سلولی و سرطان می‌شود. علاوه بر این، مطالعات متعدد نشان داده‌اند که کورکومین دارای خواص ضد توموری، محدود کردن رشد تومورها و گسترش سلول‌های سرطانی است. مؤسسه ملی سرطان کورکومین را به عنوان یک ضد سرطان مؤثر می‌شناسد.

کمک به کاهش علائم سندرم روده تحریک‌پذیر یا IBS

کورکومین به مدت طولانی در داروهای سنتی به عنوان درمان برای بسیاری از مشکلات گوارشی استفاده شده است. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که کورکومین می‌تواند باعث کاهش درد ناشی از IBS و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری شود.

زردچوبه با مقدار زیاد کورکومین در آن می‌تواند برای بهبود اکثر بیماری‌های گوارشی از التهاب روده تا زخم معده استفاده شود.

پیشگیری و درمان آایمر

مطالعات نشان داده‌اند که کورکومین ممکن است به کاهش شانس چندین بیماری نوروژنیک کمک کند. قدرت آنتی اکسیدان و ضد التهابی آن به کاهش آسیب سلولی، التهاب و رسوب‌های آمیلیوئید یا پلاک‌هایی که در این شرایط رخ می‌دهد، کمک کند. کورکومین قادر به کاهش یا جلوگیری از تغییرات پروتئین وابسته به بالا رفتن سن در سیستم عصبی شود.

در حالی که تحقیقات هنوز به دنبال شناخت دقیق بیماری آایمر است، به نظر می‌رسد که کورکومین موجود در زردچوبه می‌تواند از آن جلوگیری کند. آنتی اکسیدان های زردچوبه از آسیب‌هایی که می‌توانند به آایمر منجر شوند جلوگیری می‌کنند. حتی مهم‌تر از آن، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که زردچوبه می‌تواند از دست دادن پایانه‌های سیناپسی و انباشته شدن آمیلوئیدهای مرتبط با بیماری آایمر را کاهش دهد.

محافظت از کبد، جلوگیری از سنگ صفرا و مدیریت مشکلات کبد

مطالعات متعدد نشان داده است که کورکومین موجود در زردچوبه می تواند از کبد محافظت کند. مزایای افزایش تولید مایع گوارشی صفراوی و همچنین حفاظت از سلول های کبدی در برابر مواد شیمیایی مرتبط با صفرا از جمله تأثیرات کوکومین بر کبد است.

کمک به مدیریت دیابت

طب سنتی برای هزاران سال از زردچوبه برای درمان دیابت استفاده کرده است. مطالعات متعدد با استفاده از مدل های حیوانی و انسانی نشان داده اند که مکمل کورکومین دارای خواص ضد دیابت می باشد.

کاهش کلسترول بدن

کاهش LDL یا کلسترول مضر می تواند به کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری های جدی مانند بیماری های قلبی و سکته مغزی کمک کند. شواهدی وجود دارد که زردچوبه در انجام این کار موثر است. به عنوان مثال، یک تحقیق در سال 2008 که نشان می دهد دوز پایین کورکومین با کاهش LDL و کلسترول همراه است.

کاهش مشکلات ریه

محققان معتقدند که خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی کورکومین ممکن است به کاهش علائم بیماری مزمن یا طولانی مدت ریه کمک کند. یک بررسی پزشکی در سال 2017 به این نتیجه رسید که اگر چه شواهد بالینی محدود است، کورکومین می­تواند به درمان آسم، فیبروز ریوی و کیست، سرطان ریه و آسیب و بیماری مزمن انسدادی ریه کمک کند.

چگونه چای زردچوبه تهیه کنیم؟

چای زردچوبه را می‌تواند به صورت خالص و یا ترکیبی مصرف کرد. گیاهان مو مواد زیادی هستند که می‌توان همراه با چای زردچوبه دم شوند. برخی از گیاهان ضد التهابی مانند گل میخک، دانه هل و یا انواع توت همراه خوبی برای زردچوبه هستند. این گیاهان هم طعم و عطر چای زردچوبه را تحت تأثیر قرار می‌دهند و بر اثرات ضد التهابی آن می‌افزایند. عسل و شیره خرما از دیگر موادی هستند که می‌توانند به چای زردچوبه اضافه شوند تا همراه با طعم شیرین مقدار زیادی مواد مغذی را به این چای بیفزایند.

در ادامه ترکیبات لازم برای یکی از محبوب‌ترین چای‌های ترکیبی زردچوبه را برای ارائه می‌دهیم.

مواد لازم جهت تهیه چای زردچوبه

• 1 قاشق چای‌خوری دارچین
• مقداری میخک
• به اندازه سرانگشت جوز هندی
• اگر دوست دارید کمی هم زنجبیل می‌توانید اضافه کنید.
• یک قاشق چای خوری زرد چوبه اگر دوست داشتید می‌توانید بیشتر بریزید.
• یک یا دو فنجان آب

طرز تهیه چای زردچوبه

• مخلوط را برای 10 دقیقه بجوشانید.
• کمی عسل برای شیرین کردن مخلوط و شیر نارگیل (روغن نارگیل) یا روغن بادام هرکدام که دوست دارید را به آن اضافه کنید و از چای خود لذت ببرید.